10 SORUDA HERŞEY

Sayfa : [ 1 ] – [ 2 ] – [ 3 ] – [ 4 ] – [ 5 ] – [ 6 ] – [ 7 ] – [ 8 ] – [ 9 ]

10 SORUDA HZ. MUHAMMED (S.A.V)

1-) HZ.MUHAMMED’İN HAYATI?

Sevgili Peygamberimiz Hz.Muhammed(s),20 Nisan 571 yılında Mekke’de doğdu.Annesinin adı Amine,babasının adı ise Abdullah’tır.

Peygamberimizin babası Abdullah,O daha doğmadan önce ölmüştü.Ana Muhammed ismini dedesi Abdulmuttalip vermişti. O’nun dört tane ismi vardır:

1 – Muhammed

2 – Ahmet

3 – Mustafa

4 – Mahmut

Doğduktan bir süre sonra Mekkedeki geleneklerden dolayı bir süre için süt aneye verild.Süt annesi Halime O’na 4 yaşına gelinceye kadar baktı.Böylece daha iyi bir havada yetişti.

4 yaşından sonra annesi Amine Onu yanına geri aldı.6 yaşına geldiğinde ise annesi Amine de öldü

6 yaşından sonra kendisine dedesi Abdulmuttalip bakmaya başladı

8 yaşına geldiğinde dedesi de vefat edince amcası Ebu Talip’in yanında kalmaya başladı.Amcası O’na hem çocukluğunda ve gençliğinde baktı hem de Peygamber olduktan sonra Mekkelilerin Ona karşı yaptığı saldırıların çoğunu engelledi. Aynı zamanda Mekkeliler kendisine zarar vermek isteseler bile, Ebu Talip’ten çekindikleri için ,bu planlarını terk etmek zorunda kaldılar. Peygamberimiz de O’nun bu iyiliğini hiçbir zaman unutmamıştır. Peygamberimize Mekkelilerin yaptığı kötülüklerin hemen hemen hepsi Ebu Talip öldükten sonra olmuştur. Ebu Talip ticaretle uğraşan birisidir.

Peygamberimiz 12 yaşında iken Onunla beraber Suriye’ye doğru ticaret mallarını satmak için yola çıkmışlarken, yolda Busra denilen bir yerde mola verdiler. Bir papaz olan Bahira, orada, ondaki değişik durumların olduğunu fark etti. O’nun daha önce Hz. İsa’nın İncil’de de bildirdiği gönderilecek olan son peygamberin olduğunu anladı. Amcasından O’nu daha fazla ileriye götürmemesini, aksi halde Yahudilerin kendisini öldürebileceğini söyledi. Çünkü Yahudiler de son bir peygamberin geleceğini biliyorlardı. Fakat onlar bu son peygamberin kendi içlerinden birisinin olmasını istiyorlardı.

Bunun üzerine Ebu Talip ,ticaret mallarını orada satarak, Mekke’ye hemen geri döndü. 25 yaşına geldiğinde artık ticaretten de anlayan bir delikanlı olmuştu. Bu zamanlarda40 yaşına ulaşmış, ahlak ve terbiye konusunda son derece ileri durumda olan Hatice isminde zengin ve dul bir hanımefendi vardı. Bu hanım çok zengindi. Fakat kendisi kadın olduğu için ticaret mallarını satmak için uzak yerlere gidemiyordu. O da,başka erkeklerle ticaret ortaklığı kurup, elde edilen karı paylaşıyordu. Zaten ahlakı bozuk olan bu toplumda, sürekli aldatılıyor ortakları elde ettikleri gerçek karı,açıklamıyorlar.Bu işten iyice canı yanan Hz.Hatice bu sefer gerçekten kendisine güvenebileceği bir ortak aramaya başladı.Kendisine 25 yaşındaki O genci, Hz.Muhammed’i  tavsiye ettiler.

Hz.Muhammed’le yaptığı ortaklıktan iyi bir gelir elde etti.Aradığı ortağını bulmuştu.Hem de ne ortak.O ilk başta ticarette kazanayım derken Allah onlara öyle bir kader çizmişti ki ,bu ticaretin sonunda,birbirlerine ne kadar da yakıştıklarını anlayıp,hayatlarını da ortak ettiler.Evlenmeye karar verdiler.Sade bir törenle evlendiler.Bu ticaret ortaklığı öyle bir ortaklık olmuştu ki,sonunda birbirlerinin hayatlarına,dertlerine,tasalarına,sevinçlerine kadar herşeyleriyle ortak olmuşlardı.

Peygamberimizin Hz Hatice ile olan evliliklerindei Altı çocukları dünyaya geldi:

1 –Abdullah,

2 – Zeynep,

3 – Rukiye

4 – Ümmü Gülsüm

5 –Kasım

6 – Fatıma

Bunlardan Hz.Fatıma hariç bütün çocukları Peygamberimizden önce vefat etmişlerdir.

Hz.Hatice,aynı zamanda İslam’a giren ilk insan olmuş,asalet,dürüstlük,üstün ahlak ve fedakarlığı ile Haticetül-Kübra (Büyük Hatice)lakabını da almıştır.

35 yaşına geldiğinde ise Kabe hakemliği yapmış,buradaki hakemliğiyle bütün Mekkelilerin saygısını kazanmıştır.

Olay şudur:

Araplar tarafından da kutsal sayılan Kabe,şiddetli sel ile yıkılmştı.Bunun üzerine Mekkeliler bir araya gelerek O’nu yeniden inşa etttiler.Fakat bugün bizim için de kutsal olan Hacerül-Esved(Türkçe’mizde Karataş anlamına gelir.Cennetten geldiğine inanılır.)denen taşı eski yerine koymaya sıra gelince,herkes bu işi kendisi yapmak,bu şerefi kendisi elde etmek istedi.İş öyle cidileşti ki, aralarında sonu savaşa kadar gidebilecek tartışmalar başladı.Bunun üzerine tarafsız bir hakem bulmaya karar verdiler.:Sabahleyin Kabe sınırlarına ilk kim gelirse O hakem olacak ve O’nun vereceği karara herkes uyacaktı.Sabah olunca öyle güzel bir olay olur ki;içeriye ilk gelen Hz.Muhammed’dir.O’nun gelişi herkese derin bir nefes aldırdı.Çünkü haksızlık yapmayacak,harkesin güvendiği bir insandı O.Peygamberimiz elbisesini çıkardı.Hacerül –Esved’i üzerine koydurdu.Ve her kabileden birer kişinin taşı kaldırmasını istedi.Taş yeterli yüksekliğe çıkınca da kendi elleriyle yerine yerleştirdi.Herkes bu olaydan memnun olmuştu.Nasıl memnun olmasınlar ki,hem taşı yerine koyma işine herkes katılmış hem de en önemlisi çıkabilecek bir savaş engellenmişti.Bu olaydan sonra Peygamberimize Muhammedül-Emin (Güvenilir Muhammed)lakabı takılmıştır.

Hz.İsa’dan beri yaklaşık 600 yıldan beri peygamber gelmemişti.İnsanlık bir Peygambere,bir rehbere muhtaçtı. İlahi kitaplar değiştirilmiş,ahlak ve manevi değer diye bir şey kalmamıştı.Bütün çirkin işler son derece yaygınlaşmıştı.Hatta insanlar köle olarak satılmaya,kız çocuklar canlı canlı toprağa gömülmeye başlanmıştı.

Peygamberimiz bütün bu çirkin işlerden uzak duruyordu.Özellikle 35 yaşlarından sonra sık sık Mekke’nin dışına çıkıyor,Hira Mağarasında yalnızlığa çekiliyordu.

40 yaşlarında yine böyle bir durumda (610 yılında)Cebrail (as) O’na görünüp kendisinden ‘’Okumasını istedi.O da okuma bilmeği cevabını verdi.Bu durum birkaç kez tekrarlanınca,’’Ne okuyayım’’diye sordu.Cebrail (as) da (Yaratan Rabbinin adıyla oku………diye başlayan )ALAK suresinin ilk beş ayetini kendisne bildirdi.Bu olayla Peygamberimizin Peygamberlik görevi başlamış oldu.

Bu vahyin sonunda O’na ilk inanan insanlar şunlardır:

1 –İlk müşlüman Kadın :Hz.Hatice ( Hanımı)

2 – ilk müslüman Erkek :Hz.Ebubekir (Çok samimi arkadaşı)

3 – İlk müslüman Köle :Hz.Zeyd (Köle olarak alıp,sonra Onu serbest bıraktığı kimse.

4 – İlk müslüman Çocuk :Hz.Ali (Amcası Ebu Talip’in oğlu.)

Peygamberimiz insanları 3 yıl boyuca İslam’a gizlice davet etti.Bundan sonra açıktan açığa davet etmeye başladı.Bu durum doğru yola ulaşmak istemeyen Müslümanlara karşı olmadık işkenceler yapmaya başladılar. Bu işkenceler dayanılmaz hal almaya başladı.Bunun üzerine Peygamberimiz bir grup müslümanı Habeşistan’a gönderdi.Bu; Müslümanların İLK HİCRET’İ oldu.Bu ilk hicret 615 yılında olmuştur.

Peygamberimiz 13 yıl boyunca Mekkelileri İslam’a çağırdı.Bu uğurda her türlü sıkıntıya katlandı.

Peygamberliğinin 11.yılında Medine’den gelen bir grup insan Müslüman olmuşlardı.Ertesi sene daha büyük bir grup gelerek Müslüman oldular. Peygamberimizi canları,malları ve evlatları gibi koruyacaklarına söz verdiler.Kendisini Medine’ye davet ettiler.

Bu arada Mekkelilerin Müslümanlara karşı olan tutumları hiç değişmemiş,hatta daha da artmıştı.Bunun üzerine peygamberimiz Allah’tan gelen izinle Medine’ye hicret etmeye karar verdi.Medine’ye gitmesi halinde bunun kendileri için daha da büyük bir tehlike olacağını anlayan Mekkeliler,Darun-Nedve(Mekke İdare Meclisinde) toplanarak Peygamberimizi öldürmeye karar verdiler.Fakat bunu gerçekleştiremediler.Hz.Ebubekir ile uzun ve tehlikeli bir yolculuktan sonra Medine’ye vardılar.Bu hicret İslam tarihi bakımından çok önemlidir.Çünkü:

1 – İslam Medine’de yükselip büyümüş ve bütün dünyaya bu şehirden yayılmıştır.

2 – Hz.Ömer’in halifeliğinden itibaren de bu olay müslümanlar tarih başlangıcı

2-) HZ MUHAMMED’İN KATILDIĞI SAVAŞLAR HANGİLERİDİR?

1 – BEDİR SAVAŞI : (MART 624 – Hicretin 2.yılı )

Müslümanlar :305 kişi

Mekkeliler : 1000 kişi

Savaşın Sebebi Mekkelilerin;ellerinden kaçırdıkları Müslümanlardan intikam almak,ve onları yok etmek istemeleri.

Savaşın Sonucu :

1-Müslümanlar bu savaşı kazandı.

2-Mekkeli müşriklerin bazı elebaşıları öldürüldü.

3-Mekkelilerden 70 kadar kişi öldü,70 kadarı da esir alındı.

4-Müslümanlardan da 14 kişi şehit oldu..

Esirlere ne yapıldı?

1-Maddi durumları iyi olanlar para karşılığı serbest bırakıldı.

2-Bunlardan okuma-yazma bilenler;10 Müslüman’a okuma yazma öğretmeleri karşılığında serbest bırakıldı.

3- Fakir esirler ise karşılıksız olarak serbest bırakıldılar

Bedir Savaşının Önemi :

1-Bedir Savaşı İslam’ın ve Müslümanların artık kendilerini kabul ettirdiği bir savaş olmuştur.

2-Bu savaşla Medine İslam Devletinin temeli atılmıştır.

3-Zaferle sonuçlanan bu savaşla hem İslam Dini ve hem de Müslümanlar kuvvetlendiler.

4-Bu savaştan sonra Mekkeliler Müslümanlardan korkmaya başlamışlardır.

 

UHUD SAVAŞI (MART 625 -Hicretin 3.yılı.)

Müslümanlar: 700 kişi Mekkeliler :3000 kişi

Savaşın Sebebi : Bu savaş Mekkelilerin Bedir Savaşının yenilgilerinin intikamını almak istemeleridir.

Savaşın Sonucu: Bu savaşta da Müslümanlar galip gelmek üzere iken,peygamberimizin ısrarla hiç ayrılmamalarını istediği okçuların savaşı kazandık zannederek yerlerini terk etmeleri sebebiyle,Müslümanlar büyük zararlar verdiler.

1-Peygamberimizin amcası Hz.Hamza bu savaşta şehit oldu.

2-Müslümanlardan 70 kişi şehit oldu.

3-Peygamberimiz hafifçe yaralandı.

Uhud Savaşının Önemi: Bu savaşın sonunda Müslümanlara komutanın ve Peygamberin sözlerini her zaman dinlemenin gerektiği anlaşılmıştır

 

HENDEK SAVAŞI(MART 627 )

Müslümanlar :3.000 kişi Mekkeliler : 10.000 kişi

SAVAŞIN SEBEBİ : Mekkelilerin,Müslümanları tamamen ortadan kaldırmak için Medine’yi kuşatmaları.

SAVAŞIN SONUCU :Müslümanlar Şehrin ovaya bakan kısmını,hendekler(çukurlar)ka zarak,savunma yaptılar.Mekkeliler 20 gün boyunca kuşatmayı sürdürdüler. Erzaklarının da tükenmesi ve son gecede çıkan bir fırtına ile bütün malzemelerinin dağılması ile kuşatmaya son verip geriye dönmüşlerdir.

 

HUDEYBİYE BARIŞI VE MEKKE’NİN FETHİ

Hendek Savaşından bir yıl sonra hicretin 6.yılından Mekkelilerle Müslümanlar arasında bir anlaşma yapıldı.Hudeybiye denilen yerde yapılan bu anlaşmanın şartları görünüşte Müslümanların aleyhine gibi görünmüştü,fakat anlaşmanın maddeleri zamanla Müslümanların işine yaramıştır.

 

 

HUDEYBİYE BARIŞININ ÖNEMİ

Bu anlaşma Mekke’nin fethedilmesini sağlamış bir anlaşmadır.

Anlaşma maddelerinin bir kısmı şöyledir :

1 – İki taraf da 10 yıl boyunca barış içinde bulunacaklardır.

2 – Mekkelilerden,Medine’ye kaçan olursa Müslümanlar o’nu Mekkelilere geri vereceklerdi.

3 – Medine’den Mekke’ye kaçan olursa Mekkeliler ise geri vermek zorunda olmayacaklardı.

4 – Müslümanlar bu yıl umre yapmayıp,gelecek yıla erteleyeceklerdi.Gelecek yıl ise Mekkeliler şehri terk edecekler,,Müslümanlar da şehre silahsız olarak gireceklerdi.Şehirde en fazla 3 gün kalacaklardı.

Ancak Mekkeliler bu anlaşmaya uymadılar.Bunun üzerine Hz.Peygamber de 10.000 kişilik bir ordu ile Mekke üzerine yürümek zorunda kaldı

Mekke civarına geldiklerinde İslam Ordusu konakladı.Peygamberimiz (s)in emriyle on bin terde ateşler yakıldı.Bu kalabalığı gören Mekkeliler;karşı koymaya cesaret edemediler.Hicretin 8.yılında (630 yılında,kan dökmeden Mekke’ye girdi. Yıllarca kendisine ve Müslümanlara eziyet eden Mekkelileri de bağışladı Bu davranışı ile O büyüklüğünü gösterdi. Bunun üzerine Mekkeliler gruplar halinde Müslüman oldular.

3-) HZ MUHAMMED (S.A.V) YAPTIĞI ANTLAŞMALAR NELERDİR?

1-Benû Damre ile Yapılan Antlaşma

Hz. Peygamber Medine’ye gelişinin ikinci yılı safer ayında 60 muhacirle Benû Damre yurduna gitmiş, reisleri Mahşî b. Amr ile komşuluk meselelerini müzakere ederek şu metni dikte ettirmiştir:

“Rahman ve Rahim olan Allah’ın adıyla;

Allah’ın Rasûlü Muhammed’in Benû Damre’ye hitaben yazısıdır: Onların malları ve canları emniyette olacaktır. Ve zalimane tecavüz vukuunda onlara yardım edilecektir. Ve onların vazifesi de Peygamber’e yardım etmek olacaktır. Bu antlaşma bir sufe (bir kabuk, bir tüy) ıslatacak su kalıncaya kadar devam edecektir. Onların Allah yolunda savaştıkları hal bundan müstesnadır. Üstelik Peygamber yardıma çağırır çağırmaz onlar, O’nun davetine cevap vereceklerdir. Ve bunlar için onlar Allah’ın ve O’nun Rasûlü’nün garantisine sahip olacaklardır. Ve aralarında taahhüdlerine riayet eden ve muahedenin ihlalinden korkanlar için yardım yapılacaktır.”

Hz. Peygamber’in Müşrik Damreoğulları ile yaptığı bu antlaşma, karşılıklı olarak yardımlaşmak, iyi komşuluk münasebetleri kurmak, muhtemel tecavüzlere karşı güç birliği içerisinde bulunmak vb. özellikler taşır. Bu antlaşma her iki tarafa da sorumluluk getirmiştir. Benû Damre o dönemde henüz Müslüman olmadığından, cihad için yapılacak yardımlaşma ve destek muahedede yer almamıştır.

2-Benû Gıfâr ile Yapılan Antlaşma

Hz. Peygamber Damreoğulları ile antlaşma yaptığı yıl, Benû Gıfâr ile de antlaşma yapmıştır. Bu antlaşma da, aşağı yukarı Benû Damre ile yapılan muahedeye benzemektedir: “Benû Gıfâr, Müslümanlarla aynı haklara sahip ve aynı vazifelerle mükellef olan Müslümanlar gibi sayılacaklardır. Üstelik Peygamber, onlara şahısları ve mülkleri üzerine Allah’ın kefaletini ve O’nun Rasûlü’nün kefaletini taahhüd eder. Nitekim Peygamber onları yardıma çağırırsa onlar O’nun davetine icabet etmekle mükelleftirler. Ve O’na yardım etmek üzerlerine bir vazifedir. Din için savaş bu kayıttan müstesnadır. Bu antlaşma denizde bir sufe (tüy veya kabuk)yi ıslatacak kadar su kalıncaya kadar muteberdir. Bu yazının bir cinayet karşısında araya girmeyeceği kararlaştırılmıştır.” Rasûlullah, Benû Gıfâr ile de yardımlaşmak, birbirlerine destek olmak ve iyi komşuluk münasebetlerini kurmak üzere antlaşma yapmıştır.

Cüheyne Kabilesi ile Yapılan Antlaşma

Hz. Peygamber h. II. yılın Rebiulevvel’inde Cüheynelilerin bulunduğu Buvat’a doğru yola çıkmıştı.  Rasûlullah, Cüheynelilerle de, Benû Damre ve Benû Gıfâr ile yaptığı antlaşmaya benzer bir muahede yapmıştır;

“Cüheyne kabilesinden olan Benû Zür’a ve Benu’r-Rab’a’ya: Onların şahısları ve mülkleri himaye altında olacaktır. Ve kendilerine zulmeden veya harbedenlere karşı onlara yardım edilecektir. Bununla beraber din ve üyeleri uğruna girişilen harpler müstesna. Ve mensupları göçebe olanlardan taahhüdlerini yerine getirenler ve her türlü tecavüzden uzak duranlar için yerlilere tanınan bütün haklar tanınmıştır. Allah yardım edendir.”

Rasûlullah’ın Cüheyne kabilesi ile yaptığı bu antlaşma iki taraf arasında bir saldırmazlık paktıoluşturmuş ve her türlü saldırı karşısında yardımlaşmak hükme bağlanmıştır. Bu antlaşmaya bağlı kaldıkları sürece Müslümanlar tarafından himaye edilebilecekleri de belirtilmiştir.

Hz. Peygamber Kureyşlilerle yaptığı bu antlaşma ile zahirde çok zor şartları ihtiva eden hükümleri kabul etmiş oluyordu. Çünkü bu yıl Kâbe’yi ziyaret edemeyecekler, Medine’ye iltica edenlerin iadesine rağmen, Mekke’ye iltica edenlerin iadesi mümkün olmayacak, Mekke’den Medine’ye hiç bir kişi sokulmayacaktı.

3-Kureyşlilerle Yapılan Hudeybiye Antlaşması

Hz. Peygamber hicretin VI. yılının Zilkade ayında 1400-1500 kişilik ashabı ve 70 kurbanlık devesi ile Mekke’ye doğru yola çıktı. Niyeti, Kureyşlilerle aradaki husumeti kaldırmak, geçmişteki olayları unutarak dostane münasebetler kurmak ve umre yapmaktı.  Ancak Rasûlullah Mekke’ye yaklaştığı zaman Büsr b. Süfyan’a rastgeldiler. Ondan Mekkelilerin Müslümanlara düşmanca tavrını öğrenince,  Rasûlullah ashabını Hudeybiye’ye götürdü.  Hz. Peygamber Mekke’ye yaklaşırken onlarla sulh yapmak niyetinde olduğu için hiçbir Kureyşlinin Müslümanları engellemesine misillemede bulunmadı. Tek gayesi umre yapılmasa da bir antlaşma sağlanarak oradan ayrılmaktı. Bunu diplomatik yönden temine çalıştı. Yapılan karşılıklı diplomatik münasebetler sonunda, Kureyş Süheyl b. Amr’ı antlaşma yapmak üzere gönderdi. Hz. Peygamber ile Süheyl b. Amr arasında müzakere edilen ve yazılması kararlaştırılan antlaşma metni şu maddeleri ihtiva ediyordu.

1. Müslümanlar Kâbe’yi ziyaret etmeksizin Medine’ye döneceklerdir. Bir sene sonra orayı ziyaret edebileceklerdir. Fakat üç günden fazla kalamayacaklardır. Yanlarında sadece kınında kılıç, yay ve diğerleri olabilecektir.
2. Medine’deki Müslümanlardan Mekke’ye iltica edenler iade edilmeyecek, fakat Hz. Muhammed Medine’ye gelen her Mekkeli’yi bu şahsın efendisi istediği takdirde iade edecektir.
3. Mekke ahalisinden hiçbir kimseyi kendisi ile beraber çıkarmayacak, müminlerden de Mekke’de kalmak isteyenlere mani olamayacak.
4. Her kim Muhammed’in birliğine ve ittifakına girmek isterse oraya girebilir. Yine her kim Kureyş’in birliğini ve ittifakını isterse oraya girebilir.
5. İki memleket arasında on sene mütareke yapılmıştır. Bu barışı imzalayan tarafların müttefikleri de bu mütarekeye dahildir. Ve bu mütareke, taraflardan herbirinin arazisini diğer tarafın tebasına sulh içinde geçiş için açık tutmaya ve taraflardan biri, üçüncü bir tarafla harp halinde olduğu zaman diğer tarafı bitaraf kılmaya mecbur tutar.

Hz. Peygamber Kureyşlilerle yaptığı bu antlaşma ile zahirde çok zor şartları ihtiva eden hükümleri kabul etmiş oluyordu. Çünkü bu yıl Kâbe’yi ziyaret edemeyecekler, Medine’ye iltica edenlerin iadesine rağmen, Mekke’ye iltica edenlerin iadesi mümkün olmayacak, Mekke’den Medine’ye hiç bir kişi sokulmayacaktı. Anlaşılacağı üzere muahedenin bütün maddeleri Müslümanların aleyhine idi. Fakat bütün bunlara rağmen Hz. Peygamber en büyük düşmanı Kureyşlilerle on yıllığına bir mütareke imzalamıştır. Bu antlaşma Müslümanları netice itibariyle ümitsiz bırakmıştı. Ancak buantlaşmanın Müslümanlar için nazil olan âyetler ve meydana gelen hadiselerden sonra bir fetih olduğu anlaşılmıştır. Çünkü Müslümanlar hicretin beşinci yılında Hendek gazvesinde 3000 muharip iken, musalahadan iki sene sonra Mekke fethinde sayıları 10.000 kişiye ulaşmıştır.

Hz. Peygamber Müşriklerle yaptığı antlaşmalarda şartlara daima sadık kalmıştır. Muahedenin müzakere ve yazılması esnasında Kureyş delegesi Süheyl b. Amr’ın oğlu Ebû Cendel, Müslüman olarak Rasûlullah’a iltica etmiş ve Müşriklerin elinden kurtarmasını istemiştir. Ancak antlaşma maddeleri üzerinde tasarruf yapamayacağını ve antlaşmaya bağlı kalınması gereğini vurgulayarak Ebû Cendel’i kabul edememiş, Müslümanların; «Ebû Cendel Müslüman olduğu halde nasıl Müşriklere iade edilir?» itirazlarına ve Ebû Cendel’in; «Ey Müslüman cemaati! Ben Müslüman olarak geldiğim halde Müşriklere mi iade edileceğim?»  feryadına karşı antlaşmayı zedelememiş ve onu geri vermiştir.

Yine Rasûlullah, Müşrikler tarafından hapsedilmişken Medine’ye kaçmayı başarmış olan Ebû Basîr’i geri almak üzere gelen iki temsilciye antlaşma şartlarına uyarak onu teslim etmiştir. Hudeybiye musalahasına göre taraflar 10 yıl boyunca sulh içerisinde bulunacaklar, buna gizli dahi olsa asla ihanet etmeyeceklerdir. Fakat müttefiki Benû Bekir, Rasûlullah’ın müttefiki olan Huzaa’ya saldırarak muahedeye aykırı hareket etmiştir. Neticede bu ahde vefasızlık Mekke fethine sebep olmuştur.

4-Taiflilerle Yapılan Antlaşma

Hz. Peygamber Tebuk gazvesinden döndüğünde h. IX. yıl Ramazan ayında Taif’den Medine’ye bir heyet geldi. Gayeleri İslam’ı kabul etmekti, fakat şartlı olarak bu dine girmek istiyorlardı. Rasûlullah’a açıkladıkları şartlar şunlardı ;

1. Taifliler günlük namazlardan muaf tutulacaklardır.
2. Onlar aynı şekilde zekat vergisinden de muaf tutulacaklardır.
3. Taif şehri mukaddes bir şehir olarak tanınacaktır.
4. Askeri hizmetten (cihad) muaf tutulacaklardır.
5. Şehirlerinde putun bulunduğu mabed tahrip edilmeyecektir.
6. Onlara fuhuş yasak edilmeyecektir.
7. Faizle para vermek de yasak edilmeyecektir.
8. Alkollü içki içmeleri onlara yasaklanmayacaktır.

Hz. Peygamber bu maddeleri dinledikten sonra onların ileri sürdükleri bazı maddelerin cahiliye geleneği olduğunu hatırlatarak hepsinin yanlışlığına ve bir cemiyetin ıslahı için bu âdetlerin mutlaka kaldırılması gereğine akıllarını erdirdi. Taif şehrinin kudsiyeti, zekat vergisi ve cihaddan başka isteklerini kabul etmedi. Bunlara ilaveten Rasûlullah’ın teklif ettiği diğer maddelerin de Taifliler tarafından kabulü ile muahede aktedilmiştir. Bu antlaşmaya göre Taif bölgesi mukaddes bölge sayılıyor, onların aşara bağlı olmadıkları, Müslümanlarla aynı şekilde bir cemaat teşkil ettikleri zikrediliyordu. Faizin yasaklılığı ile borç ve emanet konuları, diğer ticari muameleler, reislerinin kendileri tarafından seçilebileceği, Kureyş-Sakif münasebetlerine dair maddeler ve ellerindeki esirlerle ilgili bir takım hükümler muahede metnine dahil edilmiştir.

 

4-)  HZ MUHAMMED (S.A.V) MUCİZLERİ KAÇ KISIMDIR?

 

Resulullah (s.a.v)’in mucizeleri yedi kısma ayrılır:

1) Semavi cisimlere ait olan mucizeler: Ayın ikiye bölünmesi, güneşin geri çevrilmesi; yağmur, mâide (sofra), yemek ve meyvelerin gökten inmesi.

2) Cansız ve canlı varlıklardan görülen mucizeler: Taş ve ağacın Hazrete selam vermesi, O’nun emriyle ağacın hareket etmesi; elinde kumların tesbih ve zikir etmesi ve hurma yaprağının Ebu Ducane’ye kılıç olması gibi.

3) Hayvanlarda görülen mucizeler: Âl-i Zuheyr’in buzağısının konuşup halkı o Hazretin peygamberliğine davet etmesi; kurdun, devenin, kertenkelenin ve zehirlenmiş koyunun konuşmaları gibi.

4) Ölüleri diriltmek ve hastalara şifa vermek hakkındaki mucizeler: Hz. Ali (a.s)’ıngözünün ağrısının O Hazretin mübarek ağzının suyuyla iyileşmesi; bir kaç hurmayla kaç bin kişiyi doyurması; parmaklarının arasından çıkan suyla bir grup insanların at ve develerinin suya kanması; etini yediği ceylanı diriltmesi, Muaz bin Afra’nın elini iyileştirmesi gibi.

5) Düşmanların şerrinin etkili olmaması hakkındaki mucizeler: Alay edenlerin helak olması, Utbe bin Ebi Leheb’in aslan vesilesiyle parçalanması gibi.

6) O Hazretin şeytan ve cinlere musallat olması ve onlardan bazılarının iman etmesi hususundaki mucizeleri.

7) Gayptan haber vermekle ilgili mucizeler.

 

 

5-) PEYGAMBERİMİZİN HİCRETNDEN ÖNCEMÜSLÜMANLARIN TARİHSEL REFERANSI NE İDİ?

– Hicretten önce Müslümanların tarih referansı, “Amm’ul- Fil” idi. Bunun sebebi şudur: Ebrehe’nin ordusu fillere binerek Ka’beyi yıkmak için Mekke’ye gelmişlerdi. Allah Teala Ebrehe ve ordusunu helak etti. Hicaz Arapları o yılı mübarek bildiklerinden dolayı, ismini “Amm’ul- Fil” yani “Fil Yılı” olarak koydular. Peygamber (s.a.a)’in doğumu da o yıla rastlamıştı. O olaydan 71 yıl, yani hicretin 18. Yılına kadar, “Amm’ul- Fil” Müslümanların tarihsel referansı idi. Ama dediğimiz tarihte Hz. Ali (a.s)’ınkılavuzluğuyla, Resulullah (s.a.a)’in Mekke’den Medine’ye hicreti Müslümanların tarihsel referansı olarak kabul edildi.

 

6-) HANGİ ETKENLER İSLAMIN ÇOK ÇABUK İLERLEMESİNE SEBEP OLDU?

– İslam tarihini incelediğimizde on nedenin, İslam’ın ilerlemesinde çok etkili olduğunu görmekteyiz:

1) Kur’ân’ın çekiciliği ve İslam’ın hakkaniyeti.

2) Hz. Peygamber ve Müslümanların direniş ve şecaati.

3) İslam’ın mahrum ve mustaz’aflara teveccüh etmesi.

4) Hz. Peygamber (s.a.a)’in mantıklı davranış ve taktikleri.

5) Hz. Peygamber’in güzel ahlakı ve şahsiyetinin güçlü çekiciliği.

6) Hz. Peygamber’in Allah Teala’ya derin imanı ve tevekkülü.

7) Müslümanların şahadete ve ibadete aşık olmaları.

8] Hz. Ali (a.s)’ın kahramanca savaş ve fedakarlıkları.

9) Hz. Peygamber’in mucizeleri ve gaybi yardımlar.

10) Hz. Peygamber’in akrabalarının yardımı ve Beni Haşim’in seferberliği.

7-) HZ. MUHAMMED (S.A.V)’İN KURAN’DA KAÇ DEFA İSMİ GEÇMİŞTİR?

1. 5- Hz. Peygamber’in mübarek ismi Kur’ân’da beş defa zikredilmiştir:
2. a) “Muhammed yalnızca bir peygamberdir. Ondan önce nice peygamberler gelip geçmiştir.”
3. b) “Muhammed sizin erkeklerinizden hiçbirinin babası değildir, ancak o Allah’ın Resulü ve peygamberlerin sonuncusudur.”
4. c) “İman edip salih amellerde bulunan ve Muhammed’e indirilene (Kur’ân’a) -ki o Rablerinden olan bir haktır- iman edenlerin, (Allah), kötülüklerini örtüp bağışlamış, durumlarını düzeltip ıslah etmiştir.”
5. d) “Muhammed, Allah’ın Resulüdür. Ve onunla birlikte olanlar da kafirlere karşı zorlu, kendi aralarında ise merhametlidirler.”
6. e) “Hani Meryem oğlu İsa: r16;Ey İsrail oğulları, gerçekten ben, sizin için Allah’tan gönderilmiş bir elçiyim. Benden önceki Tevrat’ı doğrulayıcı ve benden sonra ismi “Ahmed” olan bir peygamberin de müjdeleyicisiyim demişti.”

Hz. Peygamber’in ismi, sıraladığımız ilk dört surede “Muhammed”, beşinci surede ise “Ahmed” olarak geçmiştir.

😎 HZ MUHAMMED (S.A.V) AHLAKİ ÖZELLİKLERİ NELERDİR?

• Onun kalbi insan sevgisiyle doluydu.
• Çocukları sever, onları sıkça okşardı.
• Peygamberimiz alçak gönüllü olması sebebiyle, fakir zengin ayrımı yapmazdı.
• Hastalara önem verir, ziyaretlerine giderdi.
• Bir topluma girdiğinde, boş bulduğu yere otururdu.
• Ayaklarını hiç bir zaman başkalarına doğru uzatmazdı.
• Elbiselerini kendi tamir eder, ayakkabılarını kendi onarırdı.
• Kesinlikle başkalarına yük olmazdı.
• Kadınlara karşı çok nazik davranır, ev işlerinde yardımcı olurdu.
• Misafiri çok sever, onlara kendi hizmet ederdi.
• Müslüman olanla, olmayanı ayırmazdı.
• Peygamberimiz ömrü boyunca kötü söz söylememiş, kimseyi azarlamamış ve kimseye karşı kırıcı olmamıştır.
• Peygamberimiz daima güler yüzlü ve tatlı dilliydi.
• Başkalarına karşı saygısından ötürü kimsenin sözünü kesmez, dinlemeyi bilirdi.
• Başkalarının kusurlarını yüzlerine vurmazdı.
• Peygamberimiz bedenin ve giysilerini temiz tutar, yaşamını sade yaşardı.
• Diş temizliğinde misvak kullanırdı.
• Daima doğru sözleriyle bilinir, sözlerinden dönmezdi.
• İnsanlar içinde oldukça cömertti, kendisinden isteyeni geri çevirmezdi. Ben sadece dağıtıcıyım, veren ancak Allah’tı derdi.
• İntikam duygularını sevmez, bağışlamayı tercih ederdi.
• Kendisine kötülük edenlere karşı iyilik etmeyi tercih ederdi. Yapılan iyiliği unutmaz, iyiliği daima iyilikle anardı.
• Yaşlılara karşı saygıda kusur etmez, küçükleri sever ve şefkat gösterirdi.
• Tembelliği ve boş durmayı sevmezdi.
• Maddi olarak iyi olduğunda bile sade yaşamıyla dikkat çekmiş, yoksullara her zaman yardımcı olmuştur.

9-) PEYGAMBERİN HAYATI KAÇ DÖNEME AYRLIR?

1. 164- Üç döneme ayrılır:

1) Peygamberlikten önceki dönem (kırk yıl).

2) Peygamberlikten sonra Mekke’deki dönem (13 yıl).

3) Mekke’den Medine’ye hicret ettikten sonraki dönem (10 yıl).

10-) HZ. MUHAMMED (S.A.V )İLK İNANANLAR KİMLERDİ?

1-HZ.HATİCE (r.a)

2-HZ. ALİ(r.a)

3-HZ . ZEYD(r.a)

4-HZ . EBUBEKİR (r.a)

 

 

 

 

 

About The Author