Safranbolu Şehri (1994)
Adını bölgede yetişen nadir bir bitki olan safrandan alan Safranbolu , Karabük ilinin turistik bir ilçesidir.
Şehir eski çağlarda Homeros’un ‘un İlyada destanında geçen Paflagonya bölgesinde yer almaktadır. Bilinen tarihi M.Ö. 3000 yılına kadar gider. M.Ö. 3000 4000 tarihli ettik tümülüsler ,Safranbolu’nun insan yerleşimi açısından uzun bir tarihi olduğunu göstermektedir. Bizans’in Paflagonya Eyaleti icinde yer alan Safranbolu’da Türk egemenliği Selçuklu Sultanı II. Kılıç Arslan’ın oğlu Muhiddin Mesut Şah tarafından 1196 tarihinde başlamıştır. Selçukluların idaresinde adı Zalifre olan Safranbolu önce 1326-1354 tarihleri arasında Candaroğulları, 1423’den sonra ise Osmanlı idaresine girmiştir.
Karadeniz iklimi ile İç Anadolu iklimi arasında geçiş özelliği gösteren Safranbolu, 17. yy.da İstanbul-Sinop kervan yolu üzerinde önemli bir konaklama merkezi olması itibariyle Osmanlı döneminde bir çok padişah ve devlet adamı tarafından önemli eserler bırakılmıştır.
Safranbolu’da bulunan tarihi eserler; Kazdağlıoğlu Camii (1779), İzzet Mehmet Paşa Camii (1796), Ulu Cami (Ayestefenos Kilisesi), Kaçak (Lütfiye) Camisi (1880), Köprülü Mehmet Paşa Camii (1661), İncekaya Su Kemerleri, Saat Kulesi (1797), Cinci Hamamı (1645), Yemeneciler Arastası (48 ahşap dükkandan oluşuyor.), Demirciler Çarşısı, Güneş Saati, Hıdırlık tepesi ve 18.-19. yüzyıllardan kalma tarihi evleri sayılabilir. 1200’ü koruma altında olan sayısız kültürel eseri bulunan Safranbolu, Türkiye’de bugün itibariyle kent ölçeğinde en iyi korunan yer olarak gösterilmektedir.
Türkiye’nin birçok yerinde rastlanan Klasik Osmanlı kent mimarisini yansıtan Tarihî Safranbolu evleri ile ünlü olan şehir, bu özelliği sayesinde 17 Aralık 1994 tarihinden beri Türkiye ‘nin UNESCO Dünya Mirası Listesinde yer almaktadır.